Wednesday, July 20, 2011

ફૂટપાથી જિંદગી

જન્મદિન નો જે હતો બેનર હવે છે છાપરો,
કોક રીતે કામ આવે છે આ નેતા આપણો.

એક આ વરસાદ ને, પોલિસની પણ બીક છે.
ફૂટપાથી જિંદગીમાં, આ સમય શે કાપવો.

રાતભર બસ એક ડર છે, કો’ નશે ચકચુર થૈ;
કારનો કાબું છૂટે; અમ જીંદગીનો ખાતમો.

સાચું ખોટું હું ના જાણું, એક બસ મારો ધરમ.
કોઈ પણ રીતે મળે, પણ પેટમાં હો રોટલો.

ભુલ આ કેવી થઈ રે, ગામને છોડી દીધું,
આ નગરમાં જે જીવું છું, એ જીવન છે શ્રાપનો.

ચેતન ફ્રેમવાલા