ફૂટપાથી જિંદગી
જન્મદિન નો જે હતો બેનર હવે છે છાપરો,
કોક રીતે કામ આવે છે આ નેતા આપણો.
એક આ વરસાદ ને, પોલિસની પણ બીક છે.
ફૂટપાથી જિંદગીમાં, આ સમય શે કાપવો.
રાતભર બસ એક ડર છે, કો’ નશે ચકચુર થૈ;
કારનો કાબું છૂટે; અમ જીંદગીનો ખાતમો.
સાચું ખોટું હું ના જાણું, એક બસ મારો ધરમ.
કોઈ પણ રીતે મળે, પણ પેટમાં હો રોટલો.
ભુલ આ કેવી થઈ રે, ગામને છોડી દીધું,
આ નગરમાં જે જીવું છું, એ જીવન છે શ્રાપનો.
ચેતન ફ્રેમવાલા
કોક રીતે કામ આવે છે આ નેતા આપણો.
એક આ વરસાદ ને, પોલિસની પણ બીક છે.
ફૂટપાથી જિંદગીમાં, આ સમય શે કાપવો.
રાતભર બસ એક ડર છે, કો’ નશે ચકચુર થૈ;
કારનો કાબું છૂટે; અમ જીંદગીનો ખાતમો.
સાચું ખોટું હું ના જાણું, એક બસ મારો ધરમ.
કોઈ પણ રીતે મળે, પણ પેટમાં હો રોટલો.
ભુલ આ કેવી થઈ રે, ગામને છોડી દીધું,
આ નગરમાં જે જીવું છું, એ જીવન છે શ્રાપનો.
ચેતન ફ્રેમવાલા
3 Comments:
સરસ મુસલસલ ગઝલ..
બે એક વાત કહેવી છે.
એક, બેનર નપુંસકલિંગ હોવું ઘટે અને છાપરો શબ્દપ્રયોગ પણ યોગ્ય નથી લાગતું. આપણે છાપરું એમ બોલીએ છીએ. આ ઉપરાંત 'રોટલો' કાફિયો જામતો નથી.. આખી ગઝલમાં કાફિયા તરીકે 'આઅઓ' એમ લીધું છે જ્યારે 'રોટલો'માં 'ઓઅઓ' એમ કાફિયાનો આધાર બને છે...
સરસ ગઝલ, આ ધરતી પર જીવાતા જીવન વિશેની.
અભિવ્યક્તિનો ભાવ સરસ રહ્યો ચેતનભાઇ...
શ્રી વિવેકભાઇના પ્રતિભાવ સાથે હું ય સહમત.
Post a Comment
<< Home