Sunday, August 13, 2006

સુરત ૮/૮/૨૦૦૬

૭/૨૬ નાં જે આફત મુંબઈ પર હતી ,
આજે સુરત માં એવાજ હાલ છે,
આ બધી માનવ સર્જિત આફતો છે,
આપણે કુદરત ને બાંધી ;
પણ કુદરત બાંધી બંધાતી નથી
એ આપણે ભૂલી ગયાં,
ને એના દરદ બધા ને સહેવા પડે છે.

પાણી માટે, પાણીમાં, તરસે હવે.
બંધ તોડી, આંખ મુજ ,વરસે હવે.
આપણે બાંધ્યા'તા જળ-છૂટા થયા,
વ્હેણ માં ચેતન તું કાં, કણસે હવે ?

જય ગુર્જરી,
ચેતન ફ્રેમવાલા

2 Comments:

Blogger વિવેક said...

ઘણી સુંદર અને સાચી વાત.... આભાર, ચેતનભાઈ....

7:17 AM  
Anonymous Anonymous said...

પુર ના પાણી એ તો સુરત ની તો જાણે સુરત બગાડી નાખી ,
સુંદર રચના.

8:07 AM  

Post a Comment

<< Home