એક ગઝલ
શાંત આ પાણી મહીં, એકાદ કંકર નાખજે,
ને વલય નાં મધ્યમાંથી, માર્ગ કોઈ કાઢજે..

જગ નથી તારૂં છતાં,કાં તું સદા એને ચહે?
ભીતરે જો શોધશે,તો બ્રમ્હ આખું પામશે...

જીંદગી પાછળ પડે છે, એય સમજાતું નથી?
જીંદગી તો આખરે, તૂટે છે કાચે માટલે !....

જો તને ફરવું હો પાછું, કોઈ ના રસ્તો જડે!
બંધ આંખે, ભાવથી ભગવાન ને તું પ્રાથજે...

તું ઘણું પામ્યો છે ચેતન ; ગત કરમનાં યોગથી,
ભાથું ભરજે તું ફરીથી, અબળાને ટેકો આપજે....

આપનાં કિમતી અભિપ્રાય જરૂર આપશો...
જય ગુર્જરી,
ચેતન ફ્રેમવાલા